บ่วงนางบำเรอ - นิยาย บ่วงนางบำเรอ : Dek-D.com - Writer
×

    บ่วงนางบำเรอ

    ฉันให้ก็รับ ๆ ไปสิ หรือว่าสำหรับเธอ ก่อนรับเงินจากผู้ชายจะต้องเอาตัวเข้าแลกทุกครั้ง ..เขาเกลียดชัง ตราหน้าว่าเธอสกปรกและไร้ค่า ไม่ยอมรับเธอกับลูกในท้อง ซ้ำยังแต่งงานกับคนอื่น

    ผู้เข้าชมรวม

    157,663

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    316

    ผู้เข้าชมรวม


    157.66K

    ความคิดเห็น


    312

    คนติดตาม


    2.38K
    หมวด :  รักดราม่า
    จำนวนตอน :  32 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  13 พ.ย. 61 / 20:42 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    บ่วงนางบำเรอ
    ดีแลน
    www.mebmarket.com
    เขาเกลียดชัง ตราหน้าว่าเธอสกปรกและไร้ค่าไม่ยอมรับเธอกับลูกในท้อง ซ้ำยังแต่งงานกับคนอื่นแล้วอย่างนี้ เธอยังจะรักเขาเพื่ออะไร.............................“ฮือๆๆ แป้งเจ็บนะ เลือด... พี่วินนี่แป้งหัวแตกค่ะ” “เจ็บตัวซะบ้างจะได้รู้สึก ออกไปพ้น ๆ จากบ้านฉัน แล้วอย่าหน้าด้านกลับมาที่นี่อีก ...เอาไป เงินค่าตัวของเธอเมื่อคืน เก็บไว้เป็นค่ารถซะ” อัศวินยัดเงินจำนวนสามพันบาทใส่มือเธอ แต่ไปรมาปล่อยมันลงพื้นอย่างคนอ่อนแอ“ทิ้งทำไม อยากได้มากกว่านี้งั้นเหรอ แค่นี้ก็มากเกินพอสำหรับผู้หญิงที่เน่าเฟะอย่างเธอ เก็บเอาเงินแล้วไปให้พ้นหน้าฉันเดี๋ยวนี้”“ฮือ... พี่วินนี่ใจร้าย ทำกับแป้งแบบนี้ได้ยังไง” หญิงสาวร้องไห้ฟูมฟายอย่างเจ็บปวดใจ“ยังไม่ไปอีกใช่ไหม!” อัศวินก้มลงกระชากผมของเธอให้เงยหน้าขึ้นมามอง เก็บเงินทั้งหมดแล้วยัดใส่ปากของเธอให้ดูเหมือนคาบเอาไว้ เลือดที่แผลก็ยังคงไหลออกมาเรื่อย ๆ ไปรมาจำต้องลุกขึ้นยืนเพื่อพาร่างกายแสนบอบช้ำออกไปให้พ้นจากบ้านของเขา.............................“ผู้หญิงเลว! จะไปที่ไหนก็ไป อย่าคิดจะเอาเรื่องลูกมาอ้อนวอนเพื่อที่จะได้อยู่บ้านหลังนี้ต่อ ฟังแล้วก็จำใส่สมองของเธอไว้ สมมติว่าเด็กในท้องคือลูกของฉันจริง ฉันก็ไม่ต้องการลูกที่เกิดจากผู้หญิงอย่างเธอ! แต่ไม่ต้องห่วง...” อัศวินควักเอาเช็คเงินสดที่เซ็นไว้เรียบร้อยออกมาโยนใส่หน้าเธอ ไปรมาก้มลงมองเช็คที่ร่วงหล่นลงพื้นทั้งน้ำตา เจ็บเกินบรรยาย“ฉันให้ได้มากสุดก็เท่านี้ ออกไปจากชีวิตของฉัน แล้วก็อย่าเสนอหน้ากลับมาที่นี่อีกเป็นอันขาด!” อัศวินประกาศกร้าว และไม่คิดจะสงสาร ไม่มีคำว่าให้โอกาสกับผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว ตอนนี้เขามีแต่อคติกับความเกลียดชังในตัวเธอเท่านั้น“ฮือ... คุณพูดขนาดนี้ ฉันคงไม่กล้าหน้าด้านอยู่หรอกค่ะ ฉันจะไป และจะไม่กลับมาให้คุณเห็นหน้าอีกเด็ดขาดอย่างที่คุณต้องการ ฮือ...”
    บ่วงนางบำเรอ  มีอีบุ๊คแล้วนะคะ

    นามปากกา ดีแลน

    เอาไปสิ ซื้อแต่ของที่มีประโยชน์กินหน่อยก็แล้วกัน เผื่อเด็กในท้องของเธอเป็นลูกฉันจริง ๆ เกิดมาจะได้ไม่กลายเป็นเด็กขาดสารอาหาร

    ไม่เป็นไรค่ะ เงินที่แป้งยังพอมี ต่อให้ไม่บอก แป้งก็รู้ว่าคนท้องควรทานแต่อาหารที่มีประโยชน์เธอพูดด้วยความน้อยใจ

    ฉันให้ก็รับ ๆ ไปสิ หรือว่าสำหรับเธอ ก่อนรับเงินจากผู้ชายจะต้องเอาตัวเข้าแลกก่อน” 

    เขาสาดคำพูดเจ็บ ๆ ใส่ แต่ไปรมาก็กัดฟันทนทำเป็นไม่ได้ยิน ก้มลงหยิบผ้าในตะกร้าขึ้นมาตากต่อ อัศวินมองด้วยความหงุดหงิดที่เธอไม่พูดอะไรโต้ตอบ เลยกระชากแขนเล็กมาบีบแรง ๆ

    โอ๊ย! แป้งเจ็บนะคะเธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขา อัศวินยอมปล่อยแต่ก็ปล่อยแบบสะบัดแรง ๆ จนแขนของเธอแกว่งไปด้านหลัง

    บอกให้รับเงินนี่ไปซะ อยากกินอะไรก็ออกไปซื้อเขาย้ำอีกครั้งแต่เธอยังทำเฉยไม่ยอมเอื้อมมือออกไปรับเงิน จนทำให้เขาเริ่มโกรธ

    ต้องให้ฉันทำอะไรเธอก่อนสินะ ถึงจะยอมรับเงินนี่พูดจบก็กระชากร่างบางเข้ามาใกล้ บดจูบลงบนริมฝีปากอิ่มสวยอมชมพู ไปรมาตกใจมากแต่พอตั้งสติได้ก็ใช้มือทุบตีเขาพร้อมผลักออกแรง ๆ ทำเอาคนที่ไม่ได้ตั้งตัวต้องเซไปอย่างคนเสียหลัก

    อัศวินใช้หลังมือเช็ดปากของตัวเองราวกับรังเกียจ ไปรมามองเขาด้วยแววตาไม่เข้าใจว่ารังเกียจแล้วทำไมถึงจูบ

    หึ อย่าคิดว่าฉันจะพิศวาสเธอนะเขาก้าวเข้าไปใกล้แล้วยัดเงินใส่คอเสื้อตอนที่เธอไม่ทันตั้งตัว

    นี่เงินค่าที่ฉันจูบเธอ ทีนี้เธอคงไม่ปฏิเสธเงินของฉันแล้วสินะ อ้อ...แล้วตอนเย็นก็ห้ามเข้าไปเดินเพ่นพ่านในตึกใหญ่ล่ะ เพราะคนรักของฉันจะมาทานข้าวพูดพลางมองด้วยสายตาดูถูก แสยะยิ้มร้ายก่อนหันหลังให้แล้วเดินจากไป

    ...เขามีคนรักแล้วงั้นหรือ แล้วเธอกับลูกล่ะ 

    -------------------------------

                 “ในเมื่อเธอยังเล่นละครตบตาฉันได้ แล้วทำไมจะทำกับเธอบ้างไม่ได้ล่ะ ฉันไม่เคยรัก และไม่คิดจะยอมรับผู้หญิงอย่างเธอ บางที...เด็กในท้องอาจไม่ใช่ลูกของฉัน เพราะเธอมันมั่วผู้ชายไม่เลือกหน้า ขอแค่เงินถึงเป็นพอ ผู้หญิงหน้าเงิน ไปจากชีวิตของฉันซะ ฉันเกลียดเธอ!” 
                “ฉันต้องทำยังไง คุณถึงจะเชื่อว่าเด็กในท้องคือลูกของคุณ แล้วเรื่องเมื่อคืนก็ไม่ได้โกหกเลย ฮือ...เมื่อไหร่คุณจะเลิกเกลียดฉัน ฮือ...” 
                
               “วันที่เธอตายมั้ง ฉันถึงจะเลิกเกลียดผู้หญิงอย่างเธอ หรือถ้าอยากให้เลิกเกลียดวันนี้ เธอก็รีบไปตายซะเลยสิ” 

      “คนใจร้าย ฮือๆ ทำไมคุณถึงพูดกับฉันแบบนี้คะหญิงสาวเจ็บปวดจนแทบอยากไปตายให้สมใจเขา แต่จิตสำนึกของคนที่กำลังจะได้เป็นแม่คน ทำให้เธอหยุดคิดบ้า ๆ แบบนั้น ไม่มีวันที่เธอจะคิดสั้นแล้วพาอีกหนึ่งชีวิตในท้องตายไปพร้อมกับเธอ ลูกของเธอต้องได้คลอดออกมาลืมตาดูโลก!

      “ผู้หญิงเลว! จะไปที่ไหนก็ไป อย่าคิดจะเอาเรื่องลูกมาอ้อนวอนเพื่อที่จะได้อยู่บ้านหลังนี้ต่อ ฟังแล้วก็จำใส่สมองของเธอไว้ สมมติว่าเด็กในท้องคือลูกของฉันจริง ฉันก็ไม่ต้องการลูกที่เกิดจากผู้หญิงอย่างเธอ! แต่ไม่ต้องห่วง...ชายหนุ่มควักเอาเช็คเงินสดที่เซ็นไว้เรียบร้อยออกมาถือ เข้าไปกระชากข้อมือของเธอแล้วยัดเช็คเงินสดให้

              “ฉันให้เธอได้มากสุดก็เท่านี้แหละ ออกไปจากชีวิตของฉันแล้วก็อย่าเสนอหน้ากลับมาที่นี่อีกเด็ดขาด!” 

    แนะนำตัวละคร


    อัศวิน เวชานุวัฒน์ / วินนี่ อายุ 31 ปี ชายหนุ่มผู้จงเกลียดจงชังไปรมา เพราะเธอเคยทำภรรยาเพื่อนรักของเขาตกบันไดจนแท้งลูก ในสายตาของเขา ไปรมาก็แค่ผู้หญิงเลวคนหนึ่งที่อยากจับผู้ชายรวย ๆ เพราะหวังสบายทางลัด


    ไปรมา / แป้ง อายุ 24 ปี หญิงสาวผู้มีอดีต ต้องการเริ่มต้นชีวิตใหม่กับผู้ชายที่เป็นพ่อของลูก แต่เขากลับรังเกียจและคอยแต่จะขับไสไล่ส่งเธอไปจากชีวิต

    ไปรยา / ปูน แฝดน้องของไปรมา เป็นคนดี รักความถูกต้อง ไม่ทะเยอทยานเหมือนแฝดพี่ รักพี่สาวมาก


    เตวิชญ์ เวชานุวัฒน์ / เต้ อายุ 28 ปี น้องชายต่างมารดาของอัศวิน นิสัยเจ้าชู้ เห็นผู้หญิงเป็นแค่สิ่งของ

    อรอุมา เวชานุวัฒน์ / อร อายุ 27 ปี อดีตคนรักของอัศวินที่อยากกลับมาคืนดี เขาจึงจ้างเธอจดทะเบียนสมรสและย้ายเข้าบ้านในฐานะภรรยา

    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง
    น้ำตาล อายุ 23 ปี หลานสาวแม่ครัว ยอมเป็นผู้หญิงลับ ๆ ของเตวิชญ์เพราะความรัก

    มาฆะ / เมฆ อายุ 29 ปี ชายหนุ่มผู้สูญเสียความจำ เป็นคนขับรถส่วนตัวของอัศวิน แท้จริงแล้วเขาคือทายาทมหาเศรษฐีตระกูลดังที่หายสาปสูญจากอุบัติเหตุ 

    รูปภาพที่เกี่ยวข้อง
    พศิน / ศีล อายุ 34 ปี พ่อหม้ายลูกติด

    ขอฝากอีบุ๊คเรื่องพิศวาสรักในเงาแค้นด้วยนะคะ

    พิศวาสรักในเงาแค้น
    ดีแลน
    www.mebmarket.com

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น